نقاشی و سایر هنرها

وبلاگی در باره نقاشی و طراحی و سایر هنرها

نقاشی و سایر هنرها

وبلاگی در باره نقاشی و طراحی و سایر هنرها

در باره سبک نقاشی سیاه قلم

دوستان سلام. در اینجا میخواهیم در باره سیاه قلم مختصری بنویسیم. چند سال پیش برای اولین بار یک سایت آموزشگاهی، مطلبی در باره سیاه قلم انتشار داد که تا پیش از آن، هیچ مطلب درست و درمانی در باره این سبک که به سرعت رو به گسترش و پیشرفت بوده و میباشد در سراسر وب یافت نمیشد.

پس از آن بسیاری از سایتها با کپی برداری از مطلب مذکور، باب مطلب نویسی در این زمینه را گشودند. برخی عین مطلب را کپی پیست کردند و برخی دیگر با تغییراتی به آن افزوده و کاستند. بهر حال اکنون گستره وب حاوی مطالب زیادی در این باره گشته است که با سر زدن به آنها هنوز رد پای مطالب اولیه ای که در وب سایت آموزشگاه نامبرده درج شده بود، قابل مشاهده است.
براستی این واژه از کی و کجا باب شده است؟ و روش اجرای آن در طول زمان چقدر تغییر کرده است؟

در قدیم ذغال مِل شیوه ای از طراحی با ترکیب مِل و ذغال و با استفاده از قلم مو و بروی بوم بوده است که عمدتا توسط بعضی از شاگردان استاد کمال الملک استفاده می شده است. شاید بتوان گفت که واژه سیاه قلم از آن دوره باب شده است. به هر حال آنچه مسلم است، امروزه، کشیدن طرح با پودر ذغال و قلم مو، که معنای سیاه قلم تصور می گردد، جزو هنر طراحی محسوب گشته و در آموزشهای آکادمیک و سیستماتیک دانشگاهی، تعریفی برای واژه سیاه قلم وجود ندارد.

اما آنچه مسلم است این واژه در ایران عموما برای نقاشیها و یا شاید بهتر باشد بگویم برای طراحیهایی استعمال میشود که با پودر ذغال و قلم مو خلق شده اند که در مکتبهای هنری خارجی به اینگونه آثار، لفظ "طراحی" را اختصاص میدهند.



امروزه این سبک در ایران به روشهای مختلفی اجرا میشود و شیوه های گوناگونی برای آموزش سیاه قلم وجود دارد. در این تکنیکها سعی میشود تمام جزئیات موجود در عکس مدل، با دقت و ظرافت فراوان ثبت شود. هر چه تصویر نهایی به خود عکس نزدیکتر باشد، سیاه قلم بهتری محسوب میگردد. اینکه تصویر نقاشی یا طراحی ما را به اشتباه اندازد، طوریکه ما فکر کنیم با خود عکس مواجه هستیم و نه با تصویر کشیده شده، در اصطلاح هنری اش هایپر رئالیسم نامیده میشود. هایپر رئالیسم یا فوتو رئالیسم قدمتی حدود 50 سال دارد و جزو هنر معاصر محسوب میگردد.


برای مشاهده کامل مطلب در این زمینه به در باره آموزش نقاشی سیاه قلم مراجعه نمایید



در باره لئوناردو داوینچی

دریک دوران علمی، سیاسی و هنری بسیار مهم در تاریخ یک مرد افسانه ای و نابغه به دنیا آمد. لئوناردو داوینچی، نقاش، مجسمه ساز، معمار،مهندس، ریاضیدان و آناتومیست همچنین موسیقی دان و مخترع. یکی از بزرگترین انسانهای دوره رونسانس و یکی از بزرگترین نوابغ کل دوران تاریخ بشریت. وی خود به تنهایی یک سبک و یک فرهنگ جدید را پایه گذاری کرد. وی در طول زندگی طلایی خود مقاله ها و مطالب بسیاری در مورد هنر و دانش نوشت. این مطالب نه فقط برای کشور خود بلکه برای تمام جهان ارزش بسیار دارد. خیلی از موارد و موضوعاتی که پیرامون این نابغه بزرگ وجود دارد حالت اسرار آمیز و رازآلود دارد. از نوع دستخط لئوناردو تا ناپدید شدن وی در یک دوره زمانی، نقشه های وی و طرح اختراعات او همه و همه روایتگر یک نابغه بسیار مرموز و انسانی چند لایه و بسیار پیچیده می باشد. در طول سالهای زندگی لئوناردو انفجار ایده های مختلف توسط متفکرین و هنرمندان بسیاری روی داد. این وقایع یک عصر و دوران جدید را آغاز نمود که آثار آن تا به امروز نیز بر جوامع بشری باقی مانده و چه بسا پایه گذار تمدن جدید و علوم پیشرفته نیز می باشد. برای شخصی مانند لئوناردی این دوره تقریبا یک دوره ایده آل برای زیستن بود. لئوناردو از دوران کودکی در منطقه وینچی توسکانی شروع به تحقیق و کنکاش محیط پیرامون خود کرد.



وی در همان سنین کودکی شروع به تحقیق و کنکاش بر روی گیاهان، حیوانات و حشرات کرد. متاسفانه لئوناردو یک موقعیت خاص و نامناسب داشت، وی فرزند نامشروع یک شخص مشهور بود. و مادر وی زنی روستایی که اطراف شهر زندگی می کرد بود. لئوناردو در خانه پدر زندگی می کرد و مادر او با مردی هم طبقه خود ازدواج کرد. لئوناردو یک کودکی شاد را در خانه پدر خود سپری کرد اما با این حال به دلیل شرایط تولد امکانات زیادی را از دست داد. اما یک موضوع مهم در مورد لئوناردو توجه بسیاری از محققین را به خود جلب کرده، وی در یک مدت زمانی ناپدید شد و پس از بازگشت برای وی اتفاقات عجیبی رخ داد.

 بهر حال عجایب و ناگفته های فراوانی پیرامون زندگی و شرح حال این نابغه بزرگ جهان وجود دارد. رازهای نامکشوفی که همچنان برای پرده برداری از آنها به کوششها و جستجوهای تاریخ پژوهان و محققان هنر نیازمند خواهیم بود. شاید آیندگان همچنان در باره لئوناردو داوینچی سخن بگویند. در باره مردی که ذهن تاریخ را همچنان بخود مشغول نگاه میدارد. هنرمند اسرار آمیزی که به حق شایسته عنوان مردی برای تمام فصول، میباشد. آری، لئوناردو: مردی برای تمام فصول.

نقاشی قرن بیستم

در سال های پر تنش آغاز قرن بیستم، به ویژه سال های بین دو جنگ جهانی، هنرمندان و نقاشان زیادی، با بیان و روش نو، در تاریخ هنر ظهور کردند و راه و نگرشی خاص از واقعیت زندگی، و شناخت ویژه ای از ارتباطهای مرموز و درونمایه های نهفته اشیاء و عناصر هستی را ارائه دادند. نگرش های جدید در مواردی، تشابهاتی با بینش های گذشته را نشان می دادند اما نوع نگاه انسان به طبیعت و محیط پیرامونش، و کیفیت تفکر و کشف اصول دگرگونه، که در نگرش های نو نمایانده می شد، گیرایی پیش رونده و تاثیرگذاری بدیعی را در خود داشت؛ گویی ظاهر اشیاء و تیرگی ها و روشنی ها و بافت آن ها، که سالیان زیادی مورد توجه بود شکافته شده و درون ناشناخته و محتوای غریب آن ها بیرون ریخته می شد. همانگونه که روانکاوی و روانشناسی معاصر، درون منزوی و تنهایی سیاه آدمی در قرن بیستم را بیرون می ریخت و گره های نگشوده و زخم های کهنه او را فرا روی نگاهش می نمایاند.

در همان دهه های اول بود که نظریات «روان شناسی»، آشفتگی های نهفته و عقده های روانی از جانب زیگموند فروید، گستاو یونگ و چند روانشناس و تحلیلگر دیگر، مطرح می شد که بیشتر آن مباحث و اصول، در حقیقت فرایند روح متزلزل و مضطرب انسان معاصر بودند. بعد از مرگ فریدریش نیچه در سال ۱۹۰۰، نظرات او درباره «ابرانسان» ، اراده معطوف به قدرت و رابطه طبقات اجتماعی و نظرات کمابیش مشابه شوپنهاور، هایدگر و فیلسوفان و جامعه شناسان قبلی دیگر، در برخوردها، محاورات و نظرگاه های روشنفکران، اندیشمندان، فرهیختگان و هنرمندان ظهور کرد. جهان . به ویژه جامعه غرب . آبستن تنش ها و تلاطم های گنگ و ناشناخته بود.

تکان ها، نه در آغاز قرن، بلکه بیشتر در سال های آخر دهه دوم، رخ نمودند. تناقض های نظام سرمایه داری، آشکارتر شد و رویدادهای فاجعه آمیز در قالب جنگ ها و تصادم های خونین، به بار آمد. بنابراین با وجود پیشرفت های مادی که در نظام سرمایه داری انحصاری حاصل شده بود، و به رغم سیمای دگرگون شده زندگی در جوامع صنعتی پیشرفته، قرن جدید مبشر هیچگونه احساس آسایش و امنیتی برای انسان غربی ، و کل بشریت  نبود؛ و بلکه اضطراب های پیچیده و گمشدگی های مرموزی برای بشریت به ارمغان آورد که آثار آن اضطراب ها و نامرادی ها، در طول قرن در بیشتر آثار ادبی، هنری نقاشی و اجتماعی به چشم می خورد. 

در متن همین شرایط فرهنگی - اجتماعی آغاز قرن و سال های بین دو جنگ بود که هنر پیشتاز در پی گشودن راه خود بود. روند منطقی تحول نقاشی پس از امپرسیونیسم، در آستانه سده بیستم به حرکت های سریع انقلابی انجامید. قالب - زبان تصویری و نوع نگاه هنرمند، دچار تکان و دگرگونگی چشمگیری شد. به موازات این برونگری های خلاق، با گرایش هایی در نقاشی نوین روبرو می شویم که موقعیت انسان غربی را در دنیای بیگانه، غیرعقلانی و یکسره از هم گسیخته می نمایانند. کافی است که به نقاشی های اکسپرسیونیستی نظر افکنیم تا لرزش خشماگین هنرمندی را ببینیم که از موقعیت انسان غربی برآشفته ولی غالبا در جستجوی علت ها به درماندگی دچار شده است. او چهره ای کریه و تحریف شده از انسان را نشان می دهد؛ نه از آن رو که بر زشتی ها صحه می گذارد، بلکه به این سبب که می خواهد با آنچه بزک شده است، مبارزه کند»


نقاشی قرن بیست اثر د کیریکو


بیشتر مکاتب قرن بیستم، به نوعی در این عصیان و ستیزه، سهم داشتند که از آن میان، نقاشان «متافیزیک» و بخصوص شخص پیشتاز آن ها، «جورجو دکریکو»، از جایگاه خاصی برخوردارند که نه چهره کریه، بلکه هیبت و شبح وهم آلود، واخورده و طلسم شده انسان معاصر را در آثار خویش به تصویر می کشند.


قرن بیستم شاهد فراز و نشیبهای متعددی در نقاشی هستیم. سبکهای نقاشی در این قرن حالت صعود و نزول دارند. سبک و یا جنبشی به اوج رسیده و پس از مدتی دوران افول خود را طی مینماید. نقاشی و سبکهای مختلف آن در دورانهای مختلف این فراز و نشیبها را داشته اند و هر از گاهی سبک نقاشی که به اوج رسیده، بازگشت و رجعت خود به سبکهای پیشین را در پی میگیرد و نقاشی در این قرن نیز از این خصیصه بی نصیب نمیماند. شناخت تحولات سبکها و دیدگاه های این هنر، بینش هنرمندان را عمیق تر و متکاملتر خواهد کرد. 

صنایع دستی


تعریف هنرهای دستی


از میان تعاریفی که تاکنون از صنایع دستی (یا هنرهای صناعی، واژه پیشنهادی جایگزین "هنرهای دستی" توسط گروه هنرهای سنتی فرهنگستان هنر ) ارایه شده است. سه تعریف را میتوان معتبر دانست:

تعریف اول: صنایع دستی به آن رشته از صنایع اطلاق می شود که تمام یا قسمتی از مراحل ساخت فرآورده‌های آن با دست انجام گرفته و در چهارچوب فرهنگ و بینش‌های فلسفی، ذوق و هنر انسانهای هر منطقه با توجه به میراث‌های قومی آنان ساخته و پرداخته میشود. (1348 - شورای صنایع دستی ایران)

تعریف دومصنایع دستی به مجموعه ای از «هنر - صنعت» ‌ها اطلاق میشود که به طور عمده با استفاده از مواد اولیه‌ی بومی و انجام قسمتی از مراحل اساسی تولید به کمک دست و ابزار دستی موجب تهیه و ساخت محصولاتی می شود که در هر واحد آن ذوق هنری و خلاقیت فکری صنعتگر سازنده به نحوی تجلی یافته و همین عامل وجه تمایز اصلی این گونه محصولات از مصنوعات مشابه ماشینی و کارخانه ای است ( 1362 - گروهی از کارشناسان سازمان صنایع دستی ایران )




تعریف سوم: گروه هنرهای سنتی فرهنگستان هنر، واژه‌ی «هنرهای صناعی» را گویاتر و کامل تر از واژه‌ی «صنایع دستی» میداند و پس از ارایه‌ی تعریفی از هنرهای سنتی، برای هنرهای صناعی به عنوان زیرمجموعه مهمی از هنرهای سنتی تعریف زیر را نیز ارایه داده است:
هنرهای سنتی: با منشأ گرفتن از مبدأ واحد، محمل سیر و سلوکی فردی است که از طریق دریافت شهودی بر مبنای آدابی معنوی و به شیوه‌ی استاد و شاگردی انتقال می یابد و صورتی از تجلیات گوناگون زیبایی حقیقی را متناسب با شرایط زمانی و مکانی در اثر هنری متعین میسازد.
هنرهای صناعی (صنایع دستی): بخشی از هنرهای سنتی است که با بهره گیری از فنون و مهارتهای متناسب و با قابلیت تکثیر غیر ماشینی در متن زندگی فردی و جمعی عرضه میشود.

ویژگی‌های هنرهای دستی

از ویژگی‌های صنایع دستی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- انجام قسمتی از مراحل اساسی تولید توسط دست و ابزار و وسایل دستی
- برای تولید هر یک از آثار هنرهای صناعی، مراحل متعددی طی میشود ولی انجام کلیه‌ی این مراحل به وسیله‌ی دست، ابزار و وسایل دستی الزامی نبوده و چنانچه تنها قسمتی از مراحل اساسی تولید به این طریق انجام شود، محصول تولید شده با توجه به مواردی که در تعریف ذکر شده، صنایع دستی محسوب میشود.
- حضور مؤثر، بلاواسطه، خلاق و تعیین کننده‌ی انسان در تولید هر محصول تامین قسمت عمده‌ی مواد اولیه‌ی مصرفی از منابع داخلی
- داشتن بار فرهنگی (استفاده از نگاره ها، نقش ‌ها و رنگ آمیزهای اصیل، بومی و سنتی)
- عدم همانندی و عدم تشابه فرآورده‌های تولیدی با یکدیگر
- عدم نیاز به سرمایه گذاری زیاد در مقایسه با صنایع دیگر
- بی نیازی به کارشناسی و متخصص خارجی
- دارا بودن ارزش افزوده‌ی زیاد در مقایسه با صنایع دیگر
- قابلیت ایجاد و توسعه در مناطق مختلف (شهر، روستا و حتی در جوامع عشایری)
- قابلیت انتقال تجربیات و رموز و فنون تولیدی به صورت سینه به سینه و همچنین طبق روش استاد و شاگردی و نیز به شیوه‌های آموزشی مدون و نهایتاً آموزش آکادمیک و دانشگاهی.




خصیصه‌های صنایع دستی ایران

صنایع دستی ایران به عنوان کاربردی ترین هنر و نیز به عنوان تولیدی فرهنگی، خصوصیات زیر را نیز دارد:

  1. قسمت قابل ملاحظه‌ای از صنایع دستی ایران را زیراندازهای سنتی (قالی، انواع گلیم، گبه، پلاس، زیلو و غیره) تشکیل میدهد.
  2. بخش عمده ای از صنایع دستی ایران در مناطق روستایی و عشایری تولید میشود.
  3. قسمت اعظم محصولات صنایع دستی ایران در محل سکونت صنعتگران تولید میشود.
  4. بیش از ۷۰ درصد تولیدکنندگان صنایع دستی ایران را زنان تشکیل می دهند و لذا میتوان گفت که زنان با ذوق هنرمند ایرانی بالاترین سهم را در میان تولیدکنندگان انواع صنایع دستی ایران دارند.
  5. دهه‌های متمادی است که صنایع دستی ایران، به واسطه‌ی اشتهار و اعتبار جهانی، بخشی از درآمد ارزی مورد نیاز کشور را تأمین می کند.
  6. صنایع دستی ایران، به لحاظ تنوع در رأس همه‌ی ممالک جهان قرار دارد.


سایت منبع:  تعاریف، ویژگی ها و خصیصه های صنایع دستی ایران

آشنایی با هنر نقاشی دیجیتال – Digital Painting

نقاشی دیجیتال ( Digital Painting ) یک روش برای ایجاد یک اثر هنری (نقاشی) به صورت دیجیتال یا یک تکنیک برای ساخت هنرهای دیجیتال در کامپیوتر است. به عنوان یک روش خلق اثر هنری، از ابزارهای نقاشی سنتی مانند رنگ اکریلیک، رنگ روغن، جوهر، آبرنگ و غیره استفاده می کند و رنگ دانه ها را بوسیله نرم افزار کامپیوتری که روبات های صنعتی یا دستگاه های اداری (پرینترها) را هدایت می کند، روی حامل های سنتی مانند پارچه بوم، کاغذ، پلی استر و غیره اعمال می کند. نقاشی دیجیتال به عنوان یک تکنیک به برنامه نرم افزاری گرافیک کامپیوتری اشاره دارد که از بوم دیجیتالی و جعبه رنگ دیجیتالی از قلموها، رنگ ها و دیگر ابزارها استفاده می کند. این جعبه دیجیتالی حاوی ابزارهای بسیاری است که در خارج از کامپیوتر وجود ندارند و به نقاشی دیجیتال، ظاهر و حس متفاوتی نسبت به اثر هنری سنتی می دهند.


ویژگی های ظاهری


 خصوصیات ظاهری یک نقاشی دیجیتال به نرم افزار مربوط می شود. این خصوصیات شامل شفافیت، تقارن، اختلال، تکرار، بافت، برجستگی (ایجاد توهم سه بعدی)، دایره های بی نقص از نظر ریاضیاتی، بیضی ها، مربع ها و اشکال دیگر است. همچنین یک سطح صاف، زیرا (تاکنون) از نظر فنی نشان دادن اثر قلمو غیرممکن است. قابلیت لغو کردن کارها بدون باقی ماندن اثر تابیش از بیست حرکت و اعمال دیگر باعث شده است روشی خودجوش و نوآورانه تر نسبت به نقاشی سنتی ایجاد شود. انتخاب برنامه (یا یک ویژگی خاص در یک برنامه) تعیین می کند که خروجی، خصوصیات آبرنگ، چاپ لینو، رنگ روغن و غیره را داشته باشد. بنابراین نقاشی دیجیتال یک ابزار نقاشی جدید نیست، بلکه منظر جدیدی از تمام ابزارهای موجود به همراه ویژگی های جدید است.


جایگاه نقاشی در هنر دیجیتال



نقاشی یکی از پنج مسیری است که در هنر دیجیتال قابل تمایز است: (۱) “هنر تولید شده توسط کامپیوتر” مستقیما از هوش مصنوعی و برنامه نویسی نشات می گیرد. تصویر، نتیجه رشته ای از صفر و یک است، همانطور که نت های موسیقی خودشان موسیقی نیستند، بلکه نمادهایی هستند که صدای موسیقی را تعیین می کنند. (۲) “هنر عکس دیجیتال” با یک تصویر شروع می شود که با کمک ابزارهای دیجیتال، دستکاری شده و تبدیل به یک تصویر جدید می شود. (۳) “انیمیشن دیجیتال” یک سری نقاشی را طراحی است که لزوما در کامپیوتر ساخته نشده اند و با کمک برنامه های کامپیوتری متحرک شده اند. (۴) “هنر ویدئویی” نیز روی دستکاری تصاویر متحرک تکیه دارد. (۵) “نقاشی دیجیتال سنتی” تصویر را مرحله به مرحله با قلمو ایجاد می کند، اما بوم و ابزارهای نقاشی دیجیتالی هستند.

نقاشی تولید شده توسط کامپیوتر در دسته نقاشی های تولید شده توسط کامپیوتر، بین حالت Code و حالت Design وجه تمایزی وجود دارد. این تفاوت را می توان با طراحی صفحه وب نشان داد. یک طراح وب که می خواهد یک پس زمینه سیاه به صفحه وب بدهد، می تواند این کا را با نوشتن به زبانی انجام دهد که کامپیوتر می تواند آن را درک کند:  

 . نقاشی های دیجیتال قدیمی به این روش ایجاد می شدند که هنرمند یک کد می نویسد و آن کد یک تصویر تولید می کند. نقاشی با Code، آزادی زیادی از نظر سبک و زبان میداد، اما برنامه نویسی اشکال پیچیده دشوار بود. برنامه های مدرن که برای طراحی وب بکار می روند در کنار حالت Code، یک حالت Design هم ارائه می کنند. مزیت حالت Design  این است که اجازه می دهد بدون نیاز به برنامه نویسی، صفحات وب ایجاد کنیم. طراح می تواند به صورت بصری یک تصویر را بسازد و برنامه، کد مورد نیاز را تولید می کند.


نقاشی تولید شده توسط کامپیوتر


 در دسته نقاشی های تولید شده توسط کامپیوتر، بین حالت Code و حالت Design وجه تمایزی وجود دارد. این تفاوت را می توان با طراحی صفحه وب نشان داد. یک طراح وب که می خواهد یک پس زمینه سیاه به صفحه وب بدهد، می تواند این کا را با نوشتن به زبانی انجام دهد که کامپیوتر می تواند آن را درک کند:  

 . نقاشی های دیجیتال قدیمی به این روش ایجاد می شدند که هنرمند یک کد می نویسد و آن کد یک تصویر تولید می کند. نقاشی با Code، آزادی زیادی از نظر سبک و زبان میداد، اما برنامه نویسی اشکال پیچیده دشوار بود. برنامه های مدرن که برای طراحی وب بکار می روند در کنار حالت Code، یک حالت Design هم ارائه می کنند. مزیت حالت Design  این است که اجازه می دهد بدون نیاز به برنامه نویسی، صفحات وب ایجاد کنیم. طراح می تواند به صورت بصری یک تصویر را بسازد و برنامه، کد مورد نیاز را تولید می کند.

برنامه های گرافیکی مورد استفاده برای Digital Painting از این هم فراتر می روند. حالت Design تنها حالت موجود است. تصویر بدون دخالت هنرمند، به کدهایی تفسیر می شود که برای مشاهده، پرینت کردن و غیره مورد نیاز هستند. اکثر این برنامه ها حاوی تعدادی اشکال آماده مانند دایره، بیضی، مربع و قلموهای بسیار هستند. با اینکه دست انسان نمی تواند اشکال کاملا یکسان ایجاد کند یا دوایر بی نقص بکشد، این کارها برای کامپیوتر به هیچ وجه دشوار نیست. به همین دلیل معمولا از اشکال منظم و تکرارهای دقیق در نقاشی دیجیتال استفاده می شود و به هنری که در آن اشکال منظم و تکرارهای دقیق بکار رفته است، “تولید شده توسط کامپیوتر” می گویند. می توان روی اشکال، انواع اعمال ریاضیاتی انجام داد. برای مثال برنامه های هنر فراکتال به هنرمند کمک می کنند تا ساختارهای پیچیده را با نظم ریاضیاتی بالا ایجاد کند.


حامل های مجزا در Digital Painting


فرایند خلاقانه در نقاشی سنتی و دیجتال تقریبا مشابه است، اما هنگامی که کار هنرمند دیجیتال تمام می شود، چیزی برای آویزان کرد روی دیوار وجود ندارد. نقاشی روی دیسک سخت کامپیوتر است. روش متداول برای ارائه کردن و فروختن آن، تصویر کردن آن روی یک حامل سنتی مانند کاغذ، بوم یا پلی استر است. این کار معمولا توسط یک چاپگر حرفه ای صورت می گیرد. برای یک نقاشی اصل، حامل فیزیکی سنتی جایگزین حامل دیجیتال می شود که پاک می شود. برای یک مجموعه، وقتی تعداد مشخصی از کپی ها بدست آید، حامل دیجیتال پاک می شود. برای یک مجموعه باز، حامل دیجیتال روی کامپیوتر حفظ می شود.


مشکلات خاص


کار با دو حامل مجزا – دیسک سخت که اثر هنری در آن ساخته و به صورت فایل ذخیره شده است و کاغذ یا بوم که روی آن چاپ شده است و نسخه فیزیکی آن است – می تواند مشکلات خاصی برای هندرمند دیجیتال و همچنین فروشندگان اثر هنری بوجود آورد. مهمترین این مشکلات این است که: چگونه باید از منحصربفرد بودن یک اثر هنری محافظت کرد، در صورتی که منبع آن در کامپیوتر ذخیره شده است و می توان آن را به تعداد بیشماری تولید کرد؟ مشکلات رایج دیگر عبارتند از: چگونه باید رنگ تصویر را دقیقا با رنگ های مانیتور مطابقت داد و چگونه باید ابعاد طول و عرض کار را بدون ایجاد اختلال در خطوط و اشکال و غیر قابل اداره شدن فایل، افزایش داد؟ یک مشکل دیگر مربوط به سهولت کپی و پیست کردن در فضای کاری دیجیتال است که ممکن است پرسش هایی در مورد حق کپی رایت و اینکه یک اثر تا چه اندازه نمایانگر ابراز درونی هنرمند است، ایجاد می کند.


بازار آثار هنری دیجیتال


ظهور بازار آثار هنری دیجیتال در حال حاضر (۲۰۱۳) هنوز با این مانع مواجه است که اثر هنری اصل از کپی آن که ارزان تر است قابل تشخیص نیست. در نتیجه در مسیر توسعه کنونی، فروش نقاشی های اصل دارد به تدریج با فروش نسخه های چاپی آن جایگزین می شود و بازار هنر دیجیتال دارد به سمت بازار کتاب های چاپی سوق پیدا می کند که در آن نسخه دست نویس تنها یک ابزاری برای افزایش فروش نسخه های کپی شده است. نسخه هایی که توسط هنرمند امضا شده اند و گواه دارند (به عنوان زیر مراجعه کنید) ممکن است مسیر جدیدی را ایجاد کنند. پیش بینی اینکه این موضوع منجر به ایجاد یک بازار برای نقاشی دیجیتال می شود یا نه، دشوار است.


گواهی استاندارد انحصار (SCU)


در تلاشی برای حل مشکلات مربوط به منحصر بودن و حق تالیف و برای برانگیختن توسعه یک فرمول واضح و مطمئن برای خرید و فروش نقاشی های دیجیتال، یک گواهی استاندارد انحصار در سال ۲۰۱۳ پیش نویس شد که هنرمندان دیجیتال و فروشندگان می توانند بطور اختیاری از آن استفاده کنند. این گواهی حاوی اظهارنامه ای از طرف هنرمند است که اعلام می کند او تنها خالق اثر چه به طور کلی و چه به طور جزئی است. هنرمند قول می دهد که تنها یک نسخه فیزیکی از کار را برای فروش عرضه کند که اثر انگشت یا امضای او هم در جلوی آن با رنگ قابل رویت است. در دومین نسخه گواهی (ژانویه سال ۲۰۱۵)، حامل دیجیتالی و حق انحصاری بهره برداری از اثر هنری به خریدار انتقال داده می شود. هنرمند یک نسخه نمایشی را برای اهداف غیرتجاری پیش خود نگه می دارد. بنابراین تقدیر مالی از هنرمند در یک بازار سنتی برای آثار هنری دیجیتال اصل تعیین می شود که احتمالا تحت تاثیر یک بازار ثانویه برای نسخه های کپی قرار می گیرد.